Luigi Riva is topscorer aller tijden voor het Italiaans elftal. Tot driemaal toe werd hij capocannoniere van de serie A. Maar ondanks de belangstelling van alle grote clubs, bleef hij trouw aan zijn club Cagliari. Rai 3 maakte een prachtige documentaire over deze Abe Lenstra van Sardinië. Een absolute aanrader voor zij die het Italiaans een beetje machtig zijn.
Gigi Riva (1944) komt oorspronkelijk uit het noorden van Italië waar hij speelde voor het nederige Legnano. Omdat hij het balletje aardig weet te raken, wordt hij in 1969 uitgenodigd om voor het Sardijnse Cagliari te komen spelen. Gigi heeft inmiddels beide ouders verloren en grijpt het avontuur aan als nieuwe start. In het begin denkt hij in Afrika terecht te zijn gekomen. Voetbalvelden zijn niet meer dan zandbakken met vier palen. Maar de mensen ontvangen hem vriendelijk en al snel vindt Gigi er zijn tweede thuis.
Een vurige overwinning in Rome
Gigi is op dat moment al een nationale held. In 1968 wint Italië het EK dankzij een goal van Riva tegen de ‘Brazilianen van Europa’, Joegoslavië. Als het laatste fluitsignaal in het Romeinse Stadio Olimpico klinkt, steken 68.000 waanzinnige Italiaanse fans spontaan hun wedstrijdkrantje in de fik. Wat volgt is een wonderbaarlijke vlammenzee op de tribunes. Dat soort dingen konden toen nog gewoon.
“Gioca anche per me”
Maar zijn grootste triomf haalt Riva als speler van Cagliari. Onder leiding van trainer Scopigno, bijgenaamd de Filosoof, wordt Cagliari in 1970 voor het eerst en voor het laatst kampioen van Italië. Rivaal Juventus weten ze in Turijn op 2-2 te houden. Voor de wedstrijd ontvangt Gigi een telegram van verdediger en goede vriend Giuseppe Tomasini, die eerder in het seizoen ernstig geblesseerd was geraakt. ‘Gioca anche per me’ stond er, ‘speel ook voor mij’. En dat deed Gigi Riva, hij maakt beiden goals voor zijn Casteddu.
Twee dubieuze strafschoppen
Een bijzondere hoofdrol was er ook voor scheidsrechter Lo Bello, een van de beste in die tijd, maar ook een van de meest onvoorspelbare. Zonder enige aanleiding gaf hij Juve een strafschop. Toen deze werd gemist liet hij, eveneens zonder enkele reden, de bal overnemen. Ditmaal zat hij wel. Enkele minuten later wijst Lo Bello ook aan de andere kant ineens naar de stip. De strafschop van Riva wordt bijna gered door de keeper, maar de bal rolt uiteindelijk wel in het doel. Scheidsrechter Lo Bello loopt naar Riva toe en zegt ‘maak je niet druk, als hij er niet in was gegaan, had ik hem over laten nemen’.
Pelé van Europ vs Pelé van Brazilië
Cagliari houdt stand in Turijn en wint uiteindelijk de Scudetto. Gigi Riva die net zo makkelijk scoort als hij ademhaalt is een fenomeen. In de aanloop naar het WK van 1970 in Mexico wijdt het sterretje Raffaella Carrà een liedje aan hem. In Mexico zijn alle Italiaanse ogen gericht op Luigi Riva. Hij komt wat langzaam op gang, maar in een krankzinnige halve finale tegen West-Duitsland speelt hij met twee goals een belangrijke rol in de 4-3 overwinning. Maar in de finale legt de ‘Pelé van Europa’ het af tegen de echte Pelé. Brazilië gaat er met de wereldbeker vandoor.
Loyaal aan Sardinië
Ondanks deze teleurstelling blijft Riva in eigen land furore maken. Hij krijgt de bijnaam ‘il Rombo di Tuono’, de donderslag, vanwege zijn verwoestende linker. Het grote Juventus wil hem inlijven, het zou de bekroning op zijn carrière betekenen. Maar Gigi voelt zich thuis in Sardinië en hij wil de mensen waarvan hij is gaan houden niet verraden. Hij slaat het aanbod af en blijft voor het leven bij Cagliari. Een beslissing die hem een bijna mythische status heeft gegeven op Sardinië. In 2005 besloot de club dat het shirt met Gigi’s nummer 11 nooit meer door iemand anders dan Luigi Riva gedragen zal worden.
Foto: fourfourtwo.com
Average Rating